Vertrek

Waaruit put je moed om te gaan?

Om los te breken uit het vertrouwde,

Zonder te weten waarheen?

Uit de blik van een vriend, een vriendin – of een vreemde?

Uit een Bijbels woord: Ga, wees niet bang,

Ik ben met je!

Uit de hand op je schouder, onzichtbaar, maar toch…

Uit de stok in je hand?

Uit de zorgvuldig ingepakte rugzak?

Of is het dat moment van vertrek dat je moed geeft?

Het besef dat je gaat,

De sprong in het diepe,

De blik gericht op de einder,

Of op de weg – om niet te struikelen,

De weg die je stap voor  stap zult gaan.

Put moed uit iedere stap die je zet, nu, hier,

Onder de blote hemel!

Want hoe goed voorbereid je ook bent

De weg is vol verrassingen

En het leven laat zich niet voorbereiden.

De weg wil gegaan worden – het leven geleefd.

Maar groot en sterk is Hij die je steunt in de rug.

Je wordt gedragen, terwijl je zelf gaat.

Ga, de weg zal je leiden!