Kracht
Geplaatst op

Florence Nightingale

Uit: Bedtijdverhalen voor rebelse meisjes (2017)

Er was eens een Engelse vrouw die van een baby beviel, terwijl ze met haar man door Italië reise. Ze besloten hun dochtertje de naam te geven van de prachtige stad waar ze was geboren en noemden haar daarom Florence.

Florence hield van reizen, van wiskunde en natuurwetenschappen, en ze wilde altijd alles weten. Als ze ergens naartoe ging waar ze nog nooit was geweest , schreef ze op hoeveel mensen er woonden, hoeveel ziekenhuizen er waren en hoe groot de stad was.

Ze hield van getallen.

Florence studeerde verpleegkunde en werd er zo goed in dat de regering haar naar Turkije stuurde om hoofd te worden van een ziekenhuis voor gewonde soldaten.

Zodra ze aankwam, onderzocht Florence alle gegevens die ze maar kon vinden. Ze ontdekte dat de meeste soldaten niet doodgingen aan hun verwondingen, maar door infecties en ziekten die ze in het ziekenhuis opliepen.

'Het allerbelangrijkste van een ziekenhuis is dat zieken er niet zieker van mogen worden,' zei ze.

Ze zorgde ervoor dat iedereen die in het ziekenhuis werkte, zijn handen vaak waste en alles schoonhield. Als ze snachts haar ronde maakte, nam ze altijf een lamp mee. Dan praatte ze met haar patiënten en sprak hen moed in. 

Dankzij Florence kwamen veel meer soldaten veilig thuis, en ze werd bekend als 'De vrouw met de lamp'.