Met hart en ziel

Op een ochtend kreeg de eekhoorn een brief.

Beste eekhoorn,

Morgen ben ik jarig. Ik vier

mijn verjaardag schriftelijk.

Zal ik je een schriftelijke taart sturen?

De secretarisvogel

De eekhoorn dacht diep na en schreef terug:

Beste secretarisvogel,

Dat is goed. Als je maar wel

precies opschrijft hoe hij smaakt.

De eekhoorn

De volgende ochtend kreeg de eekhoorn een brief van de secretarisvogel, waarin hij precies beschreef hoe zijn taart smaakte. Het was een dikke brief, en de wind moest hard blazen om hem onder de deur van de eekhoorn door te duwen.

Toen de eekhoorn uren later de laatste bladzijde uit had knikte hij en schreef aan de secretarisvogel dat het een heerlijke taart was geweest.

'Ik heb woord voor woord gesmuld,'

schreef hij.

'Vooral die gestoofde kastanjes, die tussen haakjes stonden, vond ik heerlijk.'

Hij stuurde de secretarisvogel een kleine, schriftelijke tafel als cadeau, en een warme, handgeschreven muts voor de winter. Hij wist

dat de secretarisvogel graag zo schriftelijk mogelijk leefde.

Die avond schreven zij nog een wals aan elkaar, waar zij helemaal duizelig van werden, en legden toen hun pennen neer.

Dag eekhoorn, dacht de secretarisvogel.

Dag secretarisvogel, dacht de eekhoorn.