Chuva, Fado van Mariza

Alledaagse dingen in ‘t leven

Maken niet weemoedig

Alleen herinneringen die je pijn

Of lachen doen

Er zijn mensen die ons bijblijven

En onze geschiedenis zijn

En anderen van wie we ons niet eens

Herinneren ooit de naam gehoord te hebben.

‘t Zijn gevoelens die de weemoed

Voeden die ik in me heb

Die ik samen met je deelde

En toen verloor.

Er zijn dagen die ons

In hart en ziel raken

En die dag dat je me verliet

Kan ik maar niet vergeten

De regen droop van mijn gezicht

Verkleumd en moe

Had ‘k al door alle straten

Van de stad gedoold

O die tranen van een verloren meisje

Dat de stad toeschreeuwde

Dat het vuur van de liefde in de regen

Zojuist gedoofd was

De regen hoorde en smoorde

Mijn geheim in de stad

En zie, nu zij op mijn raam klettert

Brengt ze weemoed